Катя әрдайым әкесінің жанында болғанын қалады. Ол басқа балалардың әкелері оларды қалай мектепке шығарып салатынын, көмектесетінін, бірге ойнайтынын көріп қызығатын. Ал оның әкесі ол дүниеге келгеннен кейін-ақ жоғалып кеткен.
Катяның анасы Лена да әкесіз өсті. Оленаның анасы жөнсіз адам еді. Ол үшін әрдайым ұялатын, тіпті қазір, анасы қайтыс болып кеткеніне көп уақыт өтсе де, сол ұят сезімі ішін кернеп тұратын. Құжатта оның алкогольдік масаң күйде суықтан қайтыс болғаны жазылған. Анасы үнемі ішетін, ал Олена үйден қашып, анасының әпкесінің үйінде тұратын.
Тәте – Оленаның жалғыз жақын адамы еді. Тәтесінің Коля есімді көршісі болды. Ол мектеп кезінен бұзақы болатын. Мектепті бітіргеннен кейін Олена одан жүкті болып қалды. Ал Коля сол уақытта ұрлық үшін түрмеге түсті.
Анасы Ленаға ашуланып, үйден қуып жіберді. Ол жүкті күйінде тәтесіне келді, ал тәте оны жылы қабылдады. Тәтесінің өз балалары болмағандықтан, ол Оленаны туған қызындай, ал Катяны өз немересіндей тәрбиеледі.
Бірде Катя анасы мен тәтесінің әңгімесін тыңдап қалды:
– Колькаң қайта пайда болыпты. Оны базардан көріпті, екінші қатарда жиі жүреді екен. Мүмкін, жұмыс істейтін шығар, әлде тағы бірдеңе ұрлап жүр ме – кім білсін.
– Сұмдық екен! Катяны базардан аулақ ұстау керек, әкесін көріп қалмасын.
Осы кезде Катя әкесін табуға бел буды. Ол екінші сыныпта оқитын және өзін жеткілікті ересек сезінетін.
Мектептен кейін Катя базардағы екінші қатарға барды. Сол жерде аяқ киім жөндейтін шеберхана болатын, ал ішінде бәрі “Коля көке” деп атайтын шебер жұмыс істейтін. Ол бір аяғынан айырылған еді, бұл соғыста болған жағдай.
Коля көке өте мейірімді жан болатын, оған келген барлық клиенттер оған риза еді. Катя да оған жыртылған аяқ киімдерін апара бастады. Ол жиі барып жүрді, екеуі жақсы достасып кетті. Олар көп әңгімелесетін болды, Коля көке қызға ертегілер айтып беретін, кейде бірге сабақ жасайтын.
Көктем келді, енді жаңа киім алу уақыты жетті.
Лена қызымен бірге базарға баруға мәжбүр болды. Сол жерде оларға бір бейтаныс, оғаш ер адам жақындады.
– Ой, Оленка, қандай күтпеген кездесу! Мүмкін, біздің кездесуімізді қайталаймыз, а? – деді ол мысқылдай.
– Жоғал әрі маған енді жолама! – деп Лена ашулана жауап берді.
Алайда ер адам тыңдағысы келмеді, бірден Оленаның қолынан шап беріп ұстап алды. Катя қорқып, айқайлай бастады. Оның таныс дауысын естіген Коля көке бірден кішігірім дүңгіршектен атып шықты. Ол өзіне тән күшті қолдарымен Оленаны ұстап тұрған сұмырайды лезде итеріп жіберді.
Жексұрын еркек Коля көкемен төбелескісі келгендей болды, бірақ оның аяқтарына көзі түскенде, бірден бәрін түсінді – бұл адам соғыстан өткен жауынгер еді.
– Анашым, анашым, бізді менің әкем құтқарды! – деп Катя қуана айқайлап жіберді.
Лена қызымен бірге базарға баруға мәжбүр болды. Сол жерде оларға бір бейтаныс, оғаш ер адам жақындады.
– Ой, Оленка, қандай күтпеген кездесу! Мүмкін, біздің кездесуімізді қайталаймыз, а? – деді ол мысқылдай.
– Жоғал әрі маған енді жолама! – деп Лена ашулана жауап берді.
Алайда ер адам тыңдағысы келмеді, бірден Оленаның қолынан шап беріп ұстап алды. Катя қорқып, айқайлай бастады. Оның таныс дауысын естіген Коля көке бірден кішігірім дүңгіршектен атып шықты. Ол өзіне тән күшті қолдарымен Оленаны ұстап тұрған сұмырайды лезде итеріп жіберді.
Жексұрын еркек Коля көкемен төбелескісі келгендей болды, бірақ оның аяқтарына көзі түскенде, бірден бәрін түсінді – бұл адам соғыстан өткен жауынгер еді.
– Анашым, анашым, бізді менің әкем құтқарды! – деп Катя қуана айқайлап жіберді.
